Een blog over het anders proberen te doen, maar dan de light versie. In Almere Oosterwold, op 1000m2 grond.
Met een moestuin, een kas, een hoop ideeën over permacultuur en voor de wereld zorgen en ook met het draaiende houden van een gezin (twee jongens in de kleuterleeftijd).
Wil je meer over ons, Clemens en Leonie, weten, lees dan de Over ons pagina.
Veel plezier met het lezen van de blog, wellicht vind je er herkenning of wat inspiratie om het ook een stukje anders te doen.
Een jaar en twee dagen geleden zijn we hier in Oosterwold komen wonen. We gaan nu niet alleen ons tweede jaar in als bewoners van het huis, maar ook ons tweede seizoen moestuinieren. Waar dat vorig jaar noodgedwongen nogal haperend verliep, het zaaien gebeurde in de weekenden dat we hier waren, voelt het alsof de motor nu al ruim een maand op volle toeren draait. De vorige bewoners lieten de tuin wat netter de winter in gaan dan wij dat deden :)
De winter is vanouds een tijd van rust in de tuin. Niet vreemd ook als alles (bijna) stopt met groeien. In oktober en november heb ik nog wat spinazie, veldsla en rucola gezaaid in de bakken maar dit is voornamelijk met het oog op een vroege lente oogst. Verder kunnen we de tijd in de winter goed gebruiken voor diverse grotere projecten én de voorbereiding op een nieuw seizoen.
Het einde van een seizoen is altijd een mooi moment om terug te blikken. Wat hebben we allemaal gedaan en voldeed dit seizoen een beetje aan de verwachtingen. Wanneer het over de zomer gaat moet ik zeggen dat ik op een gegeven moment, laten we zeggen begin juli, helemaal geen verwachtingen meer had. Maar uiteindelijk is het toch zomer geworden en kwam er een eind aan de driedubbel uitgelopen herfst. We hebben echt wat heerlijke weken gehad en konden veel doen, zowel in de tuin als aan uitjes. Ik denk dat de jongens hun zomervakantie op school niet makkelijk konden samenvatten met alle uitstapjes en activiteiten die er gedaan zijn.
Het is altijd leuk om de foto's voor het blog uit te kiezen. Om terug te scrollen langs de afgelopen weken en te zien wat we allemaal in de tuin gedaan hebben. Deze zomer zijn wij thuis gebleven. Sowieso vanwege de verhuizing, maar ook omdat het zonde lijkt in dit mooie seizoen in de tuin weg te gaan. Er is genoeg te doen nog en te oogsten.
Nou laat ik maar meteen met de deur in huis vallen. Uit onze tuin is nog weinig geoogst. De planten groeien traag door het koude, natte voorjaar en de slakkenvraat. De grote uitzondering is het fruit. We hebben in onze tuin overal aardbeien, een hele grote bramenstruik, diverse frambozen, een erg productieve braamboos, drie kersenbomen waar we al van kunnen plukken, diverse appelboompjes die aan het rijpen zijn, zwarte bessen langs ons huis en diverse andere fruitbomen en struiken. Dit is wel echt een overvloed en, hoewel we deze niet zelf geplant hebben, genieten we er wel volop van.
Op onderstaande foto zie je keurige rijen boontjes en mais. Deze plantjes zijn momenteel het grootste succes van onze tuin. We verdedigen ze met hand en tand tegen de slakkenplaag, want wij zijn begonnen met tuinieren in het ergste slakkenjaar tot nu toe (aldus de buren). Dit betekent iedere avond op slakkenjacht en met emmers vol terugkeren. Gelukkig waren we er op tijd bij, hoewel menig plantje alsnog flink aangeknabbeld is. Het blijft opletten.
In het vorige blog leefden we nog helemaal toe naar de verhuizing en nu... wonen we er! We zijn helemaal over en de dozen zijn uitgepakt! Ook zijn we al een paar weekenden in de tuin bezig geweest. Het weer werkte goed mee! Hele dagen flink door kunnen pakken, de jongens raasden door de tuin en door de straat. Aan het einde van de dag dan moe op de bank ploffen, of toch nog even opstaan om een foto van een mooie zonsondergang boven de tuin te nemen.
Wat vreemd om na maanden alleen maar in je hoofd ermee bezig te zijn geweest, ineens de sleutel van het huis te hebben. Er te zijn en er eigenaar van te zijn. Nu is het niet alleen maar meer een droom, maar moet je er echt mee aan de slag. Het werk zit nog niet in de tuin: Hoewel op veel tuinier-groepen de mensen al losgaan met voorzaaien en indelen, hebben wij besloten niet te vroeg te gaan starten. Wanneer we er echt wonen is er nog tijd genoeg en zal het een stuk minder moeite kosten. Bovendien wordt de kas momenteel nog bezet gehouden door de kippen, waar ze overdag en s nachts veilig voor de vos kunnen scharrelen.
Wat doe je als je nog een paar maanden (wat nog maar één inmiddels?!) moet wachten op je tuin? Dan ga je je inlezen! Er zijn zoveel prachtige boeken met verschillende invalshoeken. Met Kerst en Sinterklaas, ja ik krijg nog wel eens wat van de oude man, had ik bijna uitsluitend boeken op mijn verlanglijst staan. En ik heb ze gekregen ook.
Ken je dat? Je ziet een prachtige woning op Funda en je ziet jezelf er al helemaal wonen. Je hebt de meubels er in je hoofd al neergezet en fantaseert over hoe het zou zijn om er te wonen. Of het nu praktisch is of niet. Misschien is de woning helemaal niet in jouw gewenste omgeving, misschien is het hartstikke boven je budget, misschien ben je op dat moment helemaal niet op zoek naar een woning. Toch ben je volop aan het dromen.
Almere. Om een recent gelezen artikel vrij te vertalen: Sinds 1976 absorbeerde de nieuwe stad Almere de lagere middenklasse in eindeloze colonnes rijtjeshuizen, groeide uit tot 150.000 statistisch gelukkige inwoners... en had de reputatie saai en lelijk te zijn.
Iedere keer kriebelde het opnieuw. Almere Oosterwold. Een gebied tussen Almere en Zeewolde in waar de nadruk op zelfvoorzienende stadslandbouw ligt en op minder volbouwen met grote woningen. Toen het concept, in 2016 nog vrij nieuw was raakten we geïnteresseerd in een project dat zich daar wilde vestigen. Een project wat uitging van Tiny Houses en Tiny "Villa's" en van een community. Gezamenlijke voorzieningen, veel samen doen en een gemeenschappelijke moestuin. We waren er toen nog niet klaar voor en ook nu denk ik dat dit concept ons te ver gaat, we zijn toch beide een beetje introvert :)
